- 36 weken zwanger

We zijn alweer -op een paar dagen na- 36 weken zwanger! Als alles blijft gaan zoals we hopen dat het gaat zullen we tegen half januari ons meisje verwachten. We zijn er klaar voor. Alle fysieke voorbereidingen zijn klaar, of dat ook geldt voor de mentale voorbereiding weten we niet zo zeker. Maar ach, dat zullen we wel zien tegen die tijd. We kunnen eigenlijk niet wachten, laat maar komen.....

Hieronder zie je een foto van het huidige kamertje van de kleine, de buik van mams. We hebben geen studio-apparatuur, geen achtergronden of lichten, etc. Dus ondanks dat ik wel het idee in mijn hoofd had om een iets andere dan standaard zwangerschapsfoto te maken, was het toch even creatief zijn en zoeken naar mogelijkheden. Uiteindelijk is het gelukt om de gewenste belichting te krijgen door in een donkere kamer te gaan staan met de schuifdeuren een stukje open om licht naar binnen te krijgen. Buik ervoor en klikken.....

Instellingen: 44mm met een diafragma van F/4, Sluitertijd 1/15e sec dus ook statief gebruikt, iso200 en 1 2/3 stop onderbelicht om te voorkomen dat de camera er toch gemiddeld grijs van maakt. De foto is iets “geblurt”, daar wordt de huid meestal iets mooier van.

- Grote Parasolzwam

Als de mensen achter het weerbericht gelijk gaan krijgen hebben we het laatste weekend gehad waarin we konden genieten van ideaal nazomer weer. Ondanks dat we nog best wat klussen binnenshuis te doen hadden zijn we er toch maar weer met de camera op uit getrokken, het kon tenslotte zomaar de laatste keer zijn deze herfst.

Opnieuw naar het Staelduinse Bos geweest, lekker dichtbij, kleinschalig, niet heel druk, zelfs niet op zondag. In ons vorige bericht heb ik al één en ander verteld over dit door het Zuid-Hollands Landschap beheerd gebied.
Ondanks dat het maar een week later was, waren er veel meer paddenstoelen te vinden dan de vorige keer. Nu is dat in dit jaargetijde niet vreemd, paddenstoelen kunnen enorm snel groeien en weer verdwijnen.
De eerste foto is een detail van een Grote Parasolzwam. Het gaat te ver om dit abstract te noemen, er is nog steeds duidelijk sprake van een herkenbaar element. Desondanks biedt dit detail mijns inziens een ander beeld dan de standaard paddenstoelenfoto.

Instellingen: 210mm met een diafragma van F/5.6, Sluitertijd 1/500e sec op iso100

De standaard 2:3 maat is hier losgelaten, de onder- en bovenkant van de foto voegde niets toe aan het beeld. Het is verstandig om niet zomaar onscherpe delen weg te knippen. Onscherpte schept sfeer en kan functioneel zijn. In dit geval gaf het verwijderen van de boven- en onderkant meerwaarde.

Hieronder nog 2 foto’s van de Grote Parasolzwam, nu wel duidelijk herkenbaar.
Deze voornamelijk in groepen levende paddenstoelen kunnen in enkele uren 15 cm groeien in de hoogte en breedte. Uiteindelijk kunnen ze wel 30 tot 40 centimeter hoog en breed worden. De naamgeving is niet enkel gebaseerd op de vorm van de hoed, maar ook op het feit dat de ring om de steel los zit en makkelijk heen en weer geschoven kan worden.. Net zoals bij een parasol dus.
De jonge Parasolzwammen zien er uit als een trommelstok voor de grote trom, een steel met daarboven een bolvormige hoed. Al snel verandert dit in een vlakke hoed met een verhoogd centrum.
Het is een algemeen voorkomende soort, groeit in loof- en naaldbossen en in graslanden. De hoed is goed eetbaar, staat zelfs bekend als lekkernij. De smaak schijnt aangenaam, anijsachtig en zoet te zijn.

Instellingen: 50mm met een diafragma van F/2.8, Sluitertijd 1/320e sec op iso100.

Instellingen: 50mm met een diafragma van F/2.8, Sluitertijd 1/2500e sec op iso100.

- Paddenstoelen

Het weer was geweldig, strak blauwe lucht, zonnetje, zo goed als windstil, heerlijke temperatuur, en het bos rook heerlijk. We waren in het Staelduinse Bos in de buurt van ’s-Gravenzande, tussen Hoek van Holland en Den Haag. Een relatief klein bos met voornamelijk eiken- en loofbomen en zandgrond. Oorspronkelijk was dit gebeid een duinengebeid, zo rond 1850 is het bos aangepland door de toenmalige grondeigenaar. Dit verklaart het licht glooiende landschap.
Eigenlijk wilden we heel graag de vliegenzwam (jeweetwel, die rode paddenstoel met witte stippen) vinden. Helaas zijn we die niet tegengekomen. Maar de herfst is nog niet voorbij....
Hieronder een drietal foto’s van wat we wel zijn tegengekomen.
De eerste is een trechtercantharel. Deze soort komt in diverse vormen en kleuren voor, afhankelijk van het weer en de leeftijd van de paddenstoel.
De instellingen gebruikt bij deze foto zijn: sluitertijd 1/60 seconde, 50mm lens, diafragma op F/5, ISO 200 en extern geflitst via een klein reflectie schermpje (wit snijplankje uit de keuken) om het licht van links te laten komen in plaats van recht van voren.

Als ik niet weet wat ik op de foto heb gezet zoek ik op internet en in de bibliotheek om uit te vinden wat het precies is, hoe de soort heet en wat de eigenschappen van de soort zijn. Tot nu toe is het me echter niet gelukt om dit uit te vinden bij de foto hier links.
De camera instellingen waren: sluitertijd 1/80 seconde, 50mm lens, diafragma op F/3.2, ISO 200 en extern geflitst met de omnibounce.

Ten slotte nog een paddenstoel uit de Russulaceae familie. Waarschijnlijk de Russula Fragilis, ook wel Duivelsbrood genoemd. Het is erg moeilijk om dit met zekerheid te zeggen omdat deze familie bijna 750 soorten bevat en de verschillen zelfs met een microscoop moeilijk te zien zijn. Instellingen: sluitertijd 1/30 seconde, 50mm lens, diafragma op F/2.5, ISO 200 en extern geflitst met de omnibounce (ik had gezien de sluitertijd beter iso 400 kunnen gebruiken.... Maar de foto kan er desondanks mee door qua scherpte)

Ik kijk nu al uit naar de volgende bostrip!

- Herfst... Eindelijk!

Jaargetijde van het mooie licht en warme kleuren. Dat is de herfst.
De zomermaanden hadden relatief weinig droge en windstille weekend-dagen. Althans, in de weekenden waarin we tjd hadden om er op uit te trekken met de camera. Nu de herfst is aangebroken lijkt het alsof er meer vrije tijd is en het vaker goed fotografeer-weer is.
Deze 'lange' foto is van een paddestoel op een vroege morgen in het gras. Je ziet de dauwdruppels die net als het hoedje van de paddenstoel al beschenen worden door de zon.

Eén van de moeilijke, maar ook enorm interessante kanten van natuurfotografie is om te achterhalen wat er nu precies op de foto is gezet. Determinatie met een moeilijk woord. In het bericht over onze vakantie in Frankrijk staan foto's van de bosbeekjuffer. Het is dan heel interessant om uit te zoeken exact welk soort het is en wat de kenmerken van het soort zijn. Het is leuk de kennis op te doen en deze te delen met anderen.
Maar helaas, welke paddenstoel dit nu precies is weet ik (nog) niet. Laat een reactie achter als je het me kunt vertellen...

Ook hiernaast zie je een paddenstoel, misschien is het beter om te zeggen een detail van een paddenstoel. (met een diameter van max. 4 cm)
De scherptediepte is zo klein dat het bijna abstract wordt. Ook bij deze geldt dat het voor mij onbekend is om welk soort het gaat.
De foto is gemaakt met de 50mm lens in combinatie met een tussenring van 36 millimeter. Dit verklaart de geringe scherptediepte en de korte brandpuntafstand.

En dan ten slotte nog een foto waarin ik denk dat duidelijk is wat ik bedoel met warme herfstkleuren.
De foto is genomen met tegenlicht, dit geeft meestal een mooier en warmer beeld dan wanneer het onderwerp vol wordt beschenen door de zon. Het nadeel daarvan is dat de contrasten tussen de zon- en schaduwpartijen snel te groot kunnen worden. Ook was het dan nooit gelukt om de groene bladeren half transparant te maken en de nerven zo duidelijk zichtbaar te maken.

Er zullen de komende periode nog wel meer foto's volgen met een verslagje van waar we waren en hoe mooi het was. Komend weekend staat al een bezoek aan het Staelduinse Bos in de planning!

- Scheyerhof

We zijn in Augustus anderhalve week op vakantie geweest in Zuid-Limburg. Door alle drukte en achterstand in foto-bewerkingen is het er nog niet eerder van gekomen om de weblog bij te werken in de afgelopen paar weken.
Zo'n twee keer per jaar gaan we naar ons favoriete plekje in Zuid-Limburg, de Scheyerhof in Noorbeek.
Hier zie je een foto van de huisjes en de tuin.

Het is een 18e eeuwse vakwerkboerderij die omgebouwd is in een aantal sfeervolle en luxe appartementen met uitzichten over het mooie Limburgse landschap.

De omgeving is uitermate geschikt om te wandelen vanwege onder andere het glooiende landschap en natuurgebieden als de Voerstreek. Ook liggen de steden Maastricht, Aken, Valkenburg en Luik op een afstand van ongeveer 20 minuten rijden. Het is ook heerlijk om niets te doen en door de grote tuin te struinen, of met een boek in de tuin te zitten.
De omgeving leent zich ook bijzonder voor landschaps-/natuurfotografie.
Hieronder zie je enkele foto’s van de omgeving van de Scheyerhof.

- En dan zijn we ook nog getrouwd....

18 september jl. zijn we even getrouwd. Met de nadruk op ‘even’.
Al met al duurde het deel met de ambtenaar van de burgelijke stand een minuut of 6. Omdat we weinig sentimentele waarde hechtten aan de officiele voltrekking van het huwelijk en er een kleine op komst is, hebben we besloten e.e.a. op een zeer bescheiden manier te voltrekken en te vieren. Met de gedachte dat we eigenlijk allang getrouwd waren, zijn we dus nu voor de wet ook getrouwd.
Dit zijn wij....

Hieronder zie je nog twee andere foto’s van de dag. Een collega van Betty (Peter Jollie) was zo aardig de foto’s tijdens het officiële deel te schieten. Een moeilijke klus omdat alles zo snel ging en kort duurde dat er weinig tot geen tijd was voor hem om correcties te maken, even een ander standpunt te proberen, lenzen te wisselen, etc. Gelukkig wist hij wat hij deed. Achteraf hebben we buiten het stadskantoor nog wat foto's van ons tweetjes en samen met de familie gemaakt.
Nadien zijn we naar De Waag in Delft gegaan voor wat gebak en een lunch. Al met al een geslaagde dag en precies wat we er samen met de familie van wilde maken.

Samen met de directe familie op de foto direct na de -korte- ceremonie.

De ringen, en de handen met de vingers waar ze om moeten.

- In verwachting....

12 Januari zal het -naar verwachting- zover zijn. De ‘van der Veen boom’ zal een nieuwe scheut gaan krijgen. Het is trouwens niet zo dat we aan het in stand houden van de naam zoveel waarde hechten. Het is meer dat we uitkijken naar het moment.

Waarom we uitkijken naar de komst van zo'n kleine?
Omdat we weten dat ze -het wordt inderdaad een meisje- vanaf het allereerste begin al direct door zal slapen ’s nachts, dat ze bijna nooit huilt en dat ze zonder enige moeite enkele uren achtereen zichzelf in de box zal vermaken. Maak je geen zorgen, we houden er rekening mee dat er een kans is dat we het bij het verkeerde eind hebben...
De naam weten we al, de kaartjes worden op dit moment gemaakt, de babykamer is besteld, de accesoires zijn bijna allemaal al binnen, er zijn al veel kleertjes en knuffels, de box staat al klaar en de eerste lessen zwangerschapsgym zijn al geweest. Voor zover we er klaar voor kunnen zijn, zijn we dat!

- Zuid-Hollands Landschap

Sinds korte tijd zijn we "Beschermer" van de stichting "Zuid-Hollands Landschap". Dit is een stichting die zich inzet voor het behoud en de bescherming van de natuur en het culturele erfgoed in Zuid-Holland.
Om beschermer te worden is een minimale bijdrage van €17,50 per jaar al voldoende. Daar krijg je dan ook nog 4 maal per jaar het tijdschrift Zuid-Hollands Landschap voor. Dit tijdschrift is een beetje te vergelijken met bv. Grasduinen. Fiets- en wandelroutes, informatie over de Zuid-Hollandse flora, over natuurgebieden in de provincie, over dieren (vogels, insecten, reptielen, etc.) die daar te vinden zijn, te veel om op te noemen. Daarnaast, leuk voor de fotografie-enthousiastelingen, worden er veel fraaie foto's ter illustratie gebruikt.

Zeker in het dichtbevolkte Zuid-Holland is natuurbescherming een kwestie van mensenwerk. Maar ook in minder bevolkte delen van het land is actieve aandacht voor de natuur nodig. Het steunen van dit werk kan al met minimale inzet, namelijk door beschermer te worden van het Zuid-Hollands Landschap. Klik hier om op de site te komen waar je je kunt aanmelden. Ook in de overige provincies zijn dit soort stichtingen te vinden.

Sander.

- Vakantie Frankrijk

Een paar dagen geleden zijn we teruggekomen van een weekje vakantie in midden-Frankrijk. Op een kilometer of 60 van Beaune, in het zuiden van de “Morvan”, hebben mijn ouders een huis in een heerlijke omgeving. Het was een week lang voornamelijk rustig aan doen, een paar korte uitstapjes naar wat locale bezienswaardigheden, maar vooral genieten van de rust en de mooie natuur.
De fotocamera was natuurlijk mee en er waren genoeg onderwerpen om enkele uren per dag te vullen met fotografie. Er waren veel mooie insecten te vinden bij het beekje wat door de tuin loopt. Ik heb enkele malen geprobeerd om zo vroeg mogelijk op te staan om een paar juffers op de foto te zetten. In de koele ochtend zijn deze dieren minder actief dan later op de dag wanneer de temperatuur is gestegen.
Twee voorbeelden van de resultaten zie je hier onder. Dit zijn het mannetje (links) en het vrouwtje (rechts) van de Bosbeekjuffer. Leuk om te weten is dat het verschil tussen een juffer en een libel wel duidelijk is omdat -met uitzondering van één jufferfamilie- de juffers in rust hun vleugels achter de rug vouwen. Een libel daarentegen spreidt juist de vleugels in rust. Daarnaast zijn de ogen van een juffer relatief klein en staan ze ver uit elkaar.

De foto is genomen op 238mm, iso 400 (sluitertijd zo kort mogelijk houden om onscherpte te voorkomen), sluitertijd 1/500e seconde, diafragma F/7,1 (om nog iets van scherptediepte en scherpte te hebben).

De foto is genomen op 168mm, iso 400 (ivm de sluitertijd), sluitertijd 1/250e seconde, diafragma F/5,6 (is groot, maar bijna loodrecht op het onderwerp, dus weinig scherptediepte nodig en sluitertijd kort houden).

Op een afstand van ongeveer 3 kwartier rijden ligt “Cirque au bout du monde”, vlakbij het toeristische plaatsje Nolay. “Cirque au bout du monde” is een imposant keteldal met een mooie waterval. De droogte in de zomer zorgt er wel voor dat de waterval nagenoeg droogvalt. Dus het heeft de voorkeur hier te komen in het voorjaar. De waterval heeft een hoogte van 29 meter en het is makkelijk om te voet te komen tot waar het water neerkomt.

Op de route naar “Cirque au bout du monde” liggen enkele bijzonder fraaie karakteristieke (vakwerk)huisjes. Verder is de route vanaf Nolay ook de moeite waard vanwege de mooie steile (kalksteen)rotswanden van het keteldal.
De rest van de tijd hebben we doorgebracht met klussen (bbq bouwen, zwembadje voor de ganzen maken, zandbakje voor de kippen maken, moestuin onderhouden, etc.), beetje struinen over de markt in Autun, boodschappen doen, luieren in de hangmat en een dagelijks bezoek aan het lokale bakkertje.

Het was een lekker weekje, nu maar weer aftellen naar de volgende vakantie.... Nog 8 weken.....
Sander.

- Huisdieren

Er lopen bij ons thuis twee konijnen rond. Een bruine, de kleinste genaamd Bo, en een zwart-witte, Fleur. De kleinste is de baas, we hadden haar ongeveer een half jaar eerder. Het is grappig om te zien hoe anders het karakter van die twee beestjes is. Bo doet als baas heel stoer, gromt soms naar Fleur om haar even op haar plaats te wijzen, maar als er iets nieuws is of als ze ergens komen waar ze nooit zijn geweest dan is Fleur juist degene die als eerste moet voordat Bo het ook probeert.
Het zijn geen knuffelkonijnen, en laten behoorlijk merken als ze vinden dat je lang genoeg met je handen in hun hok bent geweest. Eigenlijk vinden we dit ook wel ok, ze horen erbij en hebben ook recht op hun eigen plek. Als ze iets niet aanstaat hebben ze groot gelijk als ze dat zachtjes maar duidelijk laten merken.
Hierboven zie je de foto's. Vooral het half-blauwe oog van de zwart-witte valt op.

Sander en Betty.

- Fotografie workshop Natuurdetails

Afgelopen zondag zijn we de hele dag "in het veld" aan het werk geweest. Via het EOS-digitaal forum hebben we iemand (Schoffie) leren kennen die ééndaagse cursussen geeft voor beginnende en licht-gevorderde fotografie-enthousiastelingen. Dit was ondertussen de derde cursus die we bij hem hebben gevolgd.

Hier rechts zie je een voorbeeld van een foto van mij (Sander). Dit was -naar mijn mening- de beste die ik die dag gemaakt heb. De waterjuffers moesten heel rustig benaderd worden om te voorkomen dat ze er vandoor gingen. Scherpstellen was moeilijk door de geringe scherptediepte en de harde wind. De diagonale lijn van de rietstengel, de horizontale lijnen van de vleugels, en het hartvorm van de lijfjes maken samen met de rustige warme achtergrond dat de foto prettig kijkt. De kleuren van de juffers komen ook goed uit.

De foto is genomen op 280mm (beetje wegblijven van de uiterste 300mm), iso 200 (ivm de sluitertijd), sluitertijd 1/240e seconde, diafragma F/8 (om niet een té krappe scherptediepte te hebben).

Hier links staat de foto van Betty waar ze de meeste positieve reacties op gekregen heeft. Het stikte van de waterjuffers aan de waterkant, en Betty heeft daar ook hele mooie foto's van.
De foto is genomen op 190mm, iso 100, sluitertijd 1/640e seconde, diafragma F/8.

De foto's hierboven zijn goede voorbeelden van onze favoriete vorm van fotografie. De natuur geeft ons een bijna oneindige hoeveelheid prachtige onderwerpen in de mooiste kleuren. Door net iets langer te kijken, rustig iets dichterbij te komen, worden er details en beelden zichtbaar die normaal gesproken aan ons voorbij gaan. Als deze natuurdetails gevangen worden in foto's die qua compositie, licht- en kleurgebruik, lijnenspel, (on)scherpte en sfeer goed in elkaar zitten, worden we ieder keer weer herinnerd aan de schoonheid om ons heen.

- Even voorstellen...

Wij zijn Betty (38 jaar) en Sander (36 jaar).We wonen in het westen van het land, tegen Den Haag aan, in een mooi en lekker ruim appartement. Onze droom is om nog eens een mooi boerderijtje te hebben op een mooie plek met veel natuur om ons heen, met een paar geitjes enzo.... Betty heeft een financiële opleiding en werkt als Bureau Manager bij een architectenbureau (R4A) in Rijswijk. Sander heeft een logistieke opleiding en werkt als S&OP Manager bij een producent van zelfklevend materiaal (Avery Dennison) in Hazerswoude. Onze hobbies zijn fotograferen. Sander doet daarnaast nog aan hardlopen, Betty is de creatieve en houdt van kaarten maken en boetseren met klei. In één van de komende posts staan wat voorbeelden van deze creaties.

Sander en Betty.

- De blog is aangemaakt.....

Vandaag -8 mei 2007- is onze blog aangemaakt. Er zal nog het één en ander gaan wijzigen qua lay-out en dergelijke. We zijn zelf ook benieuwd hoe de vorm en inhoud zich zal ontwikkelen.
Veel plezier!
Sander.