Oliebollen op, kerstboom weg, vuurwerk voorbij, tijd om de goede voornemens uit te voeren....
En dat betekent dus dat er op dit weblog weer regelmatig een berichtje geplaatst zal gaan worden. Waarschijnlijk geen lange verhalen meer begeleid met leuke fotootjes, maar juist iets vaker iets kortere stukjes, al dan niet met een recente foto.
In het verleden was het redelijk makkelijk om een leuk stuk te schrijven met alles wat Ilse beleefde en hoe ze zich ontwikkelde. Alles was tenslotte voor haar de eerste keer en belevenissen volgden elkaar in rap tempo op. Nu lijkt het iets anders te zijn. Ze maakt nog steeds veel dingen mee die de moeite van het beschrijven waard zijn, maar ze zijn niet meer zo geschikt om lange verhalen over te schrijven. En voor je het weet heb je al een hele tijd niets geschreven op de weblog en ben je de helft al weer vergeten. Ook omdat het voor Ilse –als ze later groot is- leuk is om al deze stukjes terug te lezen, gaan we vanaf nu weer enthousiast en met meer discipline stukjes plaatsen.
Hieronder zal ik de afgelopen feestmaand in woord en beeld voorbij laten komen. Sinterklaas, het feestje van haar 2e verjaardag, Kerst, Sneeuw, waarschijnlijk toch weer voldoende om een flink stuk te schrijven.
We zijn bij de intocht van Sinterklaas gaan kijken. Eerst dachten we in Voorburg te gaan kijken, maar toen we bij de kade aankwamen bleek ‘ie een paar kilometer verderop in Leidschendam aan wal te gaan....
Papa en mama hadden zich ‘s ochtends in alle haast een beetje vergist. Je kunt je voorstellen dat papa en mama hier even overheen moesten komen, maar na kort gekibbel over wiens schuld het nou was kwamen we uiteindelijk toch nog op tijd in Leidschendam.
Ilse vond het allemaal erg leuk, behalve de Zwarte Pieten, die waren eng! Het weekend daarna zijn we in Delft gaan kijken naar de intocht. Nog steeds heel leuk en interessant allemaal, en de Zwarte Pieten nog steeds eng. Het strooigoed wilde ze trouwens nog wel aanpakken, dat dan weer wel...
We hebben Ilse drie keer een schoentje laten zetten. We hebben geen schoorsteen, dus deden we dat bij de voordeur. En dan met een tekening voor Sinterklaas of een wortel voor het paard er bij. De eerste keer was ze het de volgende ochtend helemaal vergeten, maar dat was de tweede en derde keer wel anders! Toen we nieuwe sneeuwlaarsjes hadden gekocht wilde ze die ook gelijk allebei bij de voordeur zetten, dat leek haar wel wat....
 |
 |
| Tijdens de intocht van Sinterklaas deden we een variant op “met het bord op schoot voor de tv” |
Op de kinderopvang hadden ze een mooie Pietenmuts gemaakt |
| Een mijtertje op hoofd en papa in de achtergrond |
Voordat Ilse ging slapen zette ze haar schoentje bij de voordeur |
En toen werd het 14 december. Ilse werd twee jaar ‘oud’. De kamer en voordeur waren versierd, en afgaand op haar reacties vond ze alle versieringen erg mooi. Mama heeft veel energie gestopt in het maken van een hele leuke traktatie voor op de kinderopvang, en ze heeft zelf een Hopla-verjaardagstaart gemaakt. We hebben de verjaardag in 2 delen gevierd. We hoopten dat Ilse daardoor meer plezier zou hebben van de visite en de cadeautjes.
| Dit is op de opvang tijdens het vieren van haar verjaardag, ze was heel trots op haar mooie muts |
Binnen en buiten was er versiering voor haar verjaardag |
| Dit zijn de ballonbloemen die mama heeft gemaakt als traktatie |
En de Hopla-taart, ook gemaakt door mama |
De kerstperiode was ook weer aangebroken. Overal kerstbomen, lichtjes, kerstballen en kerstmuziek. En naarmate de kerstversiering met lichtjes uitbundiger werd, hoe enthousiaster Ilse ons duidelijk maakte hoe vreselijk mooi ze het vond. We denken dat ze dat van haar oma heeft, we laten maar even in het midden welke van de twee...
En wat een bijzondere winter hebben we dit jaar! Op de dagen rond Kerst waren er dikke pakken sneeuw.
Het eerste wat Ilse zei toen we haar ’s ochtends vanuit bed er naar lieten kijken was “Bah!”. We hebben ons er weinig van aangetrokken en dachten dat ze eenmaal buiten het wel leuk zou vinden. Maar toen we met laarsjes en al buiten waren hadden we mooi een probleem. Ilse wilde absoluut niet op de sneeuw staan. Ze vond het helemaal niets!
Het heeft even wat dagen geduurd, maar na langzaam aan wat gewenning heeft ze toch op de slee gezeten. Maar echt spelen in de sneeuw, of sneeuwballen maken doet ze nog niet. Als anderen sneeuw schuiven of sneeuwballen gooien is het heel leuk, maar zelf doen is er nog niet bij.
 |
 |
| Een grappige Kerstfoto |
Dit was nog toen Ilse niet zelf in de sneeuw wilde staan |
| Over de vrees heen, sneeuw is toch wel bijzonder |
Het was zo veel dat we snel nog een slee hebben gekocht |
Op eerste Kerstdag zijn we met z’n drietjes naar Almelo geweest en hebben we met Ilse ‘gewokt’. Was leuk om te doen en Ilse heeft zich prima gedragen. Ze heeft er helemaal geen moeite mee om lang aan tafel te zitten. We waren ook bijtijds begonnen met eten zodat Ilse weer op een normale tijd thuis in bed lag. Dat was wel fijn.
In de dagen voor Oudejaar werd er al wat knal- en siervuurwerk afgestoken. Ilse vond dat erg leuk, iedere knal werd door haar met een “Boem!” beantwoord en een een ploffende vuurpijl werd nagewezen of beoordeeld als “Mooi!”. Omdat ze het zo leuk vond zijn we op Oudejaarsavond om 12 uur nog even bij Ilse in haar kamer geweest om te zien of ze naar het vuurwerk wilde kijken, maar ze sliep zo diep dat we haar toch maar niet wakker hebben gemaakt.
Ter afsluiting hieronder nog twee leuke foto’s van Ilse.
Tot snel maar weer!
Sander.
