- Eindelijk beter en fietsen met mama

Eindelijk voorbij....
Ilse is gedurende een periode van ongeveer 6 weken bijna constant ziek geweest. De ene keer ernstiger dan de andere keer, maar wel steeds ziek. Nu is dat gelukkig alweer bijna twee weken over en is ze weer lekker actief en vrolijk.
Dat ze een flinke klap heeft gehad werd wel duidelijk toen we vorige week weer naar het consultatiebureau moesten om prikjes te halen en haar te laten wegen. In twee maanden was ze net 100 gram aangekomen terwijl dat ongeveer een halve kilo had moeten zijn. Ze eet nu weer goed en we hebben het idee dat het spek op de botjes weer een beetje terugkomt.
Hieronder een foto van twee weekjes geleden toen Ilse in bad zat:

Ilse in het badje.

Het is feest, want mama heeft een diploma gehaald! Mama heeft met succes de cursus “Eerste hulp aan kinderen” afgerond. Omdat we weten dat een juiste reactie bij een ongeval belangrijk is voor het beperken van de gevolgen ervan en omdat de meeste ongevallen in of rond het huis plaatsvinden vonden we het zinvol om deze cursus te volgen. Het heeft 4 lange avonden gekost, maar geen gif, verwonding of verstikking kan haar nu nog van haar stuk brengen. Er werden best interessante dingen geleerd. Een baby reageert heel anders dan volwassenen. Je zou zeggen dat dat logisch is, maar gebeurtenissen die voor ons vanzelfsprekend lijken zijn dat dus niet. Bijvoorbeeld als een baby haar handje brandt trekt ze haar hand niet weg. Of als iets bedorven smaakt spugen wij het uit, maar baby’s hebben juist de neiging dit door te slikken. Je leert met andere ogen naar de gevaren in huis te kijken om zodoende betere preventieve maatregelen te nemen. En daarnaast leer je natuurlijk hulp te verlenen. Al met al neemt het onzekerheid weg en stelt het je nog meer in staat je kind de juiste zorg te geven.

Papa heeft voor zijn verjaardag een fietszitje voor Ilse cadeau gekregen. Toen we deze op de fiets van mama hebben getest kwamen we er achter dat er te weinig ruimte overbleef voor mama om tussen het zitje en het zadel op een veilige manier op en af te stappen. Mama is heus niet zo stevig gebouwd dat we dat vantevoren hadden kunnen zien aankomen. Waarschijnlijk heeft het te maken met de bouw (geometrie) van de fiets. Per merk kan dat namelijk behoorlijk verschillen.
We kunnen het zitje ook gemakkelijk op papa zijn fiets klikken, maar meestal willen we het toch op mama haar fiets hebben zitten. Mama is tenslotte vaker samen met Ilse dan papa (en papa heeft liever dat mama met een windscherm op het stuur met wind tegen moet fietsen.....) Er zat eigenlijk maar één ding op, namelijk een echte ‘moeder-fiets’ kopen. Die is er speciaal voor gemaakt dat er voor- en achterop een kinderzitje kan zitten en er nog steeds veilig en makkelijk op- en afgestapt kan worden. Ondanks de kosten zijn we toch blij met de fiets. Ilse vind het ook allemaal erg interessant en gaat vaak klagen als we even stoppen.
Hieronder zie je mama en Ilse samen op de fiets.

Met mama op de fiets......

We rijden, we rijden…...

Vorig weekend is Sinterklaas aangekomen in Nootdorp. We zijn met z’n drietjes gaan kijken. Maar in plaats van vol ontzag naar Sinterklaas en de Zwarte Pieten te kijken, was Ilse veel meer geïnteresseerd in alle hollende en spelende kinderen om haar heen.
Vanzelfsprekend wisten we wel dat ze dit nog niet mee zou krijgen, maar het is wel heel leuk om met z’n drietjes naar Sinterklaas te gaan kijken. Hoort er toch een beetje bij......

Sander.