- Kletsmajoortje en de vakantie

En zo is de vakantie al weer een paar weken voorbij....
Er is nu weer zoveel te vertellen over wat Ilse heeft meegemaakt en hoe ze zich ontwikkelt, ik hoop dat ik een beetje volledig ben.
In Augustus hebben we samen met onze Franse vrienden een week doorgebracht in Limburg, op onze ‘vaste’ plek de Scheyerhof. Ilse heeft het erg naar haar zin gehad samen met Louise en Roos, de dochtertjes van Jacqueline en Nick. Ze vonden het leuk om Ilse aandacht te geven en Ilse vond het wel stoer om met die oudere meiden (5 en 7 jaar) te spelen.
We hebben veel leuke dingen gedaan in Limburg. Op een dag met wat slechter weer zijn we naar een grote indoor speeltuin gegaan. Ook hebben we in de draaimolen gezeten op de kermis van Gulpen. En natuurlijk hebben we bij het huisje op het grote veld met de dieren gespeeld. Maar zoals ik al eerder eens heb gezegd, Ilse vind de laatste tijd alles al snel een beetje eng. En als de kippen, de poes, of de honden op haar af kwamen, dan was het direct gillen en hard “Eng, Eng!!!” roepen. Uiteindelijk tegen het einde van de vakantie hadden we haar zover dat ze de poezen en honden durfde te aaien.
Toen waren ze niet meer “Eng!”, maar “Eng en lief”.

v.l.n.r. Louise, Ilse en Roos.	En dit zijn de hondjes, Tobias en Max.
Dicht bij papa blijven met al die kippen.	Ilse had haar eigen tent.

Naast wat dagen met wat minder weer hebben we natuurlijk ook dagen met mooi weer gehad. Ilse heeft vaak in de zandbak kunnen spelen en we kochten soms beschuit om aan de kippen te voeren.
Opa en oma Frankrijk zaten in dezelfde periode in het huisje in Someren. We zijn vanuit Limburg een dagje bij hun op visite geweest en later zijn ze nog een dagje langs geweest in Limburg. Ilse heeft een automatisch bellenblaasapparaat gekregen van opa en oma. In de zeep dopen, knopje drukken en er kwamen allemaal bellen uit! Daar heeft ze zich flink mee vermaakt, totdat alle zeep op was.
Bij het huisje van opa en oma was er ook een speeltuin met een wip, schommels, glijbaan en klimtoestellen. Ilse is de laatste tijd van het klimmen en klauteren, dat doet ze nu veel meer dan een tijdje terug. Schommelen heeft ze nog niet helemaal onder de knie, ze kan stilzitten op de schommel, maar echt schommelen lukt nog niet en ze wil ook nog niet geduwd worden.

Opa en Oma Frankrijk op visite.	De bellenblaasmachine!
Bij opa en oma Frankrijk in de speeltuin.	Alle toestellen zijn getest.

In het deel van onze vakantie na Limburg (we hadden na Limburg nog anderhalve week vrij) is Ilse op haar vaste dagen naar de opvang gegaan. Ze vindt het daar zo leuk dat het een straf voor haar zou zijn als we haar thuis houden. Als we haar zelf laten kiezen kiest ze zonder te twijfelen voor de “grote kindjes”. Dat is hoe ze de opvang noemt, want ze zit nu zelf ook bij de grote kindjes.
Maar we hebben op de vrije dagen ook nog diverse leuke dingen met z’n drietjes gedaan. We zijn bijvoorbeeld nog een dagje naar het strand geweest. Was een dag met wat minder weer, maar goed genoeg om lekker in het zand te spelen.
De jaarlijkse Bieslandse Dagen werden ook weer gehouden. Vorig jaar zijn we ook geweest en ook nu weer hebben we op de boerderij gekeken, de koeien gevoerd, gekeken hoe de koeien gemolken worden, bij de paarden gekeken, lekker broodje met glaasje melk op de boerderij gehad en bij het schapendrijven gekeken. Dit is ieder jaar weer een dagje vol leuke dingen. En naarmate Ilse ouder wordt, zal ze aan steeds meer activiteiten kunnen meedoen.
Ook zijn we naar dierentuin Blijdorp geweest. Ilse vond vooral het aquarium mooi, ze was erg onder de indruk van het geluid van de tijgers en de giraf vond ze ook mooi.
Doordat Ilse nog steeds slaapt in de middag blijft het lastig om plannen te maken voor activiteiten die langer duren. We zorgen er meestal voor dat we voor haar slaaptijd weer thuis zijn. We beginnen wel te merken dat het niet meer een heel groot probleem is als ze haar middagslaap overslaat. Het is natuurlijk voor haar rust beter van niet, maar als we er rekening mee houden door ’s avonds op tijd te eten zodat ze vroeg op bed kan liggen, dan is er de volgende dag weinig aan de hand.

In het Wonder Team zit ook een schildpad.

Hé, is dat een zebra? Nee, het is Ilse!

We hebben na de vakantie een wiel van het het loopfietsje van Ilse gehaald. Ze heeft nu dus nog maar twee wielen en is flink aan het oefenen. Het was flink wennen, en ze moest best wel even gepusht worden om het fietsje te blijven gebruiken, maar nu gaat ze als een speer. Als we nu een stuk willen lopen vragen we Ilse om haar fietsje mee te nemen, want met die snelheid kun je behoorlijke stukken afleggen met Ilse er bij.
Afgelopen weekend zijn we nog een paar dagen weggeweest naar een hotel in het Hof van Twente. Het was een afscheidscadeau van mama haar vorige werkgever. We lagen met z’n drieën op dezelfde kamer en dat ging hartstikke goed. Ilse lag in haar eigen bedje wat we met een kamerscherm iets hadden afgeschermd van ons deel van de kamer.
We hebben twee keer in het hotel gegeten en Ilse heeft zich prima gedragen, ze is geen enkele keer vervelend geweest en ze heeft prima gegeten. Het was een groot succes en erg gezellig. Het hotel lag tegen het bos aan en we hebben daar natuurlijk een stuk in gewandeld. Ook hier kwam het loopfietsje weer goed van pas.

Mama vond de vliegenzwam net zo bijzonder als Ilse.

Even afstappen om het van dichtbij te bekijken.

Omdat het hotel in de buurt ligt zijn we gelijk op visite gegaan bij tante Wilmy, ome Ruud en Yorick en Daniek. Ook zijn we langs geweest bij het nieuwe huis van opa en oma Almelo.
In tegenstelling tot enige tijd geleden toen Ilse bij anderen best verlegen was, is ze de laatste tijd bij iedereen de oren van het hoofd aan het kletsen. Ze kan dan heel enthousiast beginnen en voor anderen is er dan soms geen touw aan vast te knopen. Soms kan uit die woorden-/klankenwaterval dan aan de hand van een paar verstaanbare woorden begrepen worden wat ze wilde zeggen. Gelukkig gaat dat voor papa en mama vaak beter dan voor anderen.
Tot slot is het nog leuk om te vermelden dat Ilse doorheeft wat “Nog één keertje” betekent, maar dat ze nog niet doorheeft dat je dat niet onbeperkt kunt gebruiken. Ze staat dan met haar wijsvingertje omhoog, en kan dan heel vaak om de allerlaatste keer vragen....
Verder is ze veel dingen aan het beoordelen hoe lief en leuk het is. Zo kan ze iets niet zomaar leuk of lief vinden, maar héél lief of héél leuk vinden. Het gebeurt niet vaak, maar soms vindt ze ook iets “niet zo leuk, mama”.....

Tot de volgende keer.

Sander.