- Eénkennig, ziek zijn en eten

Sinds een week is Ilse weer beter. Weer een lange periode van ziek zijn en koorts achter de rug. Als Ilse koorts heeft mag ze niet naar de kinderopvang en dus moet papa of mama thuis blijven om op Ilse te passen. Soms heeft Ilse koorts en merk je dat niet aan haar, dan is het alleen vanwege de richtlijn van de kinderopvang dat we haar thuis moeten houden. Maar soms heeft ze koorts en voelt ze zich echt ellendig. Dan is het duidelijk dat ze niet voor niets thuis is.
In het vorige bericht op de weblog schreven we dat Ilse haar bezoek aan het consultatiebureau moest uitstellen. Haar vierde kiesje kwam door en –waarschijnlijk- had ze daar koorts door gekregen. Vanwege de koorts zijn de prikjes die ze zou krijgen uitgesteld. Intussen is ze wel geweest, alweer een week of 3 geleden, en heeft ze haar prikjes gekregen op het consultatiebureau.
De kinderarts zei dat er ongeveer 6 dagen later een reactie op de prikjes kan komen. En wat denk je, precies op de zesde dag kreeg Ilse lichte koorts en dat heeft bijna een week aangehouden. Sommige dagen wat hogere koorts, andere dagen iets minder, maar genoeg om niet naar de opvang te mogen.
We voelen ons intussen wel flink bezwaard naar onze werkgevers. We zijn best vaak genoodzaakt thuis te blijven voor Ilse. Het is wettelijk wel geregeld dat je daar recht op hebt, maar dat betekent niet dat we ons niet beseffen dat het uiteindelijk toch ‘tijd van de baas’ is. Nu ben ik in staat om op de dagen dat ik voor Ilse thuis blijf, en Ilse slaapt, nog iets van werk te doen. En in het weekend kan ik ook meestal wel wat uurtjes maken. Maar het zou fijn zijn (niet alleen voor papa en mama, maar voor Ilse zelf ook natuurlijk) als we eens een lange tijd gewoon kunnen werken zonder halve of hele dagen thuis te moeten zitten met een zieke dochter.

Ilse en mama op de commode.

Ilse heeft weer een fase bereikt waarin ze duidelijk aan het veranderen is. Ze leert nu lopen, ze brabbelt meer, maar wat het meeste opvalt is dat ze heel erg aanhankelijk is geworden. Vooral bij mama. Als mama even bij Ilse wegloopt protesteert ze direkt. Ze wil steeds bij mama een de benen hangen en samen spelen. Dit is een fase die normaal is op deze leeftijd, het kan alleen eventjes duren voordat dat over is.
Mama is jarig geweest, dus we hebben de afgelopen dagen visite gehad. De familie uit Boekelo is langsgekomen. Ze brachten stapels Lego en Duplo mee, waar de neefjes trouwens die middag enthousiast mee hebben gespeeld. Opa en oma Almelòòòò zijn ook geweest.
En opa en oma Frankrijk zijn twee keer op bezoek geweest. Toen hebben we gezellig gegeten in het winkelcentrum en daarna nog even kort geshopt. Ilse heeft zich keurig gedragen toen we ons broodje aten, ze heeft wat jus d’orange gedronken, stukjes bruin stokbrood en een stukje croissant gegeten. Ilse heeft handkusjes gegeven en gezwaaid toen we op het parkeerterrein afscheid namen.

Spelen bij opa en oma Frankrijk.

Trommelen op de eettafel.

Het eten gaat dus best goed. Bij het avondeten is aardappel favoriet bij Ilse. Of ze gekookt zijn, in de vorm van gebakken krieltjes of ovenfrietjes, alles is goed. Andere groente daarentegen gaat minder, doperwten vindt ze ook erg lekker, maar verder is er tot nu toe weinig waarvan ze ook goed eet. Gelukkig geeft mama nog steeds borstvoeding en hoeven we niet aan de kunstvoeding. Maar het zou fijn zijn als ze binnenkort wat meer andere voeding gaat nemen. Het eten is wel gezellig met z’n allen aan tafel. Ilse houdt het lang vol in de kinderstoel, ze scheidt haar eten heel nauwkeurig in wat ze wel wil eten en wat ze niet wil eten, en ze probeert alles na te doen. Als we bijvoorbeeld het eten af willen laten koelen door er op te blazen doet ze vrolijk mee. En zoals je hierboven op de foto kunt zien vindt ze trommelen op de tafel ook heel erg leuk!