- Buikligging
Ilse is afgelopen week bij het consultatie bureau geweest. Alles was goed, geen gekke dingen. De kinderarts liet zien hoe we nog meer en beter kunnen keuvelen/brabbelen met Ilse. We merken inderdaad dat dit meer reactie van Ilse geeft. Of dit nu helemaal daardoor komt of dat dit een gevolg is van de ontwikkeling van Ilse weet ik niet. Maar ze geeft soms geluidjes terug en beweegt haar mondje om te proberen na te doen wat papa en mama doen.
We leggen Ilse een paar keer per dag op haar buik zodat ze kan oefenen om haar hoofd omhoog te houden en haar te laten wennen aan deze houding. De kinderfysio zei dat dit belangrijk is omdat er anders een kans is dat ze later zich op haar bips gaat voortbewegen in plaats van dat ze gaat kruipen. Het gaat steeds beter, ze heeft het nooit fijn gevonden om op haar buik te liggen, maar met genoeg afleiding is het nu geen probleem meer en doet ze het heel goed. Kijk maar naar de foto hieronder....
Qua gewicht en lengte gaat ook alles goed. Ze heeft haar achterstand ingelopen en is nu heel gemiddeld. Ilse heeft nu wel meer last gehad van de prikjes. Op de dag van de prikjes is ze veel wakker geweest en was ze behoorlijk huilerig. Ze kwam sinds een tijd weer midden in de nacht voor voeding, dat heeft mama geweten, die was gelijk helemaal van slag de volgende dag. De dag daarna heeft Ilse heel veel geslapen, samen met mama.
We zijn naar de kinderopvang geweest waar Ilse drie dagen per week zal verblijven als papa en mama aan het werk zijn. Het bezoek viel een beetje tegen. We hadden verwacht dat het minder algemeen zou zijn en wat meer persoonlijk wat betreft Ilse. We hebben nog steeds een beetje rotgevoel als we denken aan Ilse op de kinderopvang. Hoe dan ook, over anderhalve week zijn er enkele ‘wen-dagen’. Dan kunnen ouders en kind wennen aan het wegbrengen naar, verblijven op en ophalen van de kinderopvang. Hopen dat we er dan anders tegenaan kijken. Ze doen vast alles voor de kindjes.
We krijgen regelmatig bezoek van familie en vrienden die Ilse even willen komen bekijken. Hartstikke leuk! Het blijft echter een moeizame onderneming als we zelf met Ilse op pad willen. Vanzelfsprekend gaan we -als het weer een beetje meewerkt- wandelen met de kinderwagen, al dan niet in combinatie met wat boodschappen of iets dergelijks.
Ilse heeft er altijd problemen mee als we haar aankleden om op pad te gaan. Huilen, tegenwerken, alles wordt uit de kast gehaald om maar geen jasje en mutsje aan te hoeven. Het resultaat is dat er door al die drukte soms nog wat eten terugkomt. Te lang wachten na de voeding om te voorkomen dat ze moet spugen kan ook weer niet, want de volgende voeding komt er alweer snel aan. Op dit moment zijn de voedingen ongeveer om de 3 á 4 uur, behalve ’s nachts dan natuurlijk, want dat doet ze het nog steeds hartstikke goed. Dan zit er vaak bijna 10 á 11 uur tussen de voedingen en is het ondertussen vaste prik geworden dat ze ’s ochtends tussen 6 uur en half 7 wakker wordt.
Al met al nog steeds een hele onderneming om met haar op pad te gaan. Straks zal dat vast beter gaan, want alles went natuurlijk. Nu hebben we nog de wandelingen en het bezoek aan het consultatiebureau en de babymassage waarvoor we naar buiten moeten. Straks komt daar nog de kinderopvang bij en gaan we zelf ook op bezoek bij anderen. En als ze ouder wordt zal ze er zelf makkelijker mee omgaan waarschijnlijk. Want eenmaal buiten vind ze het altijd heerlijk.
Het is leuk om te zien hoe Ilse zich ontwikkelt. Het is heel duidelijk dat ze zich van steeds meer bewust wordt van ons en van dingen om haar heen. Haar blikveld reikt steeds verder waardoor ze ons ziet aankomen en kan zien waar geluiden vandaan komen. Het is duidelijk dat het al eerder genoemde brabbelen haar stimuleert, ze reageert bijna altijd met gezichtsuitdrukkingen of geluidjes.
En ze is gewoon schattig!
Sander.
Oh ja, heb je het filmpje al gezien in het vorige bericht? Voor degene die ‘m al gezien hebben, kijk nog maar een keer, ik heb een tweede versie gemaakt die nog leuker is dan de eerste.
