- Ilse en papa

Dat was schrikken…

Afgelopen nacht gebeurde waar velen het al eens over hadden, ik (mams uiteraard) schrok wakker. Ik voelde me al veel te uitgerust en keek op de wekker… 4.59 uur!!!!! Ilse had nog helemaal niet gehuild en de laatste voeding begon om 19.00 uur en ze was om 20.30 uur weer in haar bedje gegaan en gaan slapen. Er zou toch niet iets aan de hand zijn?
Je weet dat dit moment een keertje gaat komen, maar ik had het nu nog niet verwacht. Ik was ervan uitgegaan dat ze eerst over zou gaan op een voeding laat in de avond, want die sloeg ze altijd over met als gevolg dat we ’s nachts gezellig bij elkaar konden zijn.
Met schrik heb ik Sander wakker gemaakt, die vroeg of ik er vannacht dan niet uit was geweest voor een voeding (je merkt al wie er zware nachten heeft en wie niet!). Hij is gaan kijken (want voordat ik mijn bril heb gevonden, naar toilet ben geweest…). Maar niets aan de hand natuurlijk, ze sliep gewoon nog.
Na al die weken met onderbroken nachten was nu het moment daar om nog even wat extra slaap in te halen. Maar helaas, ik ben klaarwakker en lig onrustig te wachten totdat ze geluid gaat maken of gaat huilen. Eindelijk begint ze om 05.30 uur wakker te worden en ‘mag’ ik haar gaan troetelen en voeden…
Nu is alle hoop op de komende nachten gevestigd, wellicht zal ons enige teleurstelling te wachten staan. Men vertelt dat het normaal is dat als ze een aantal nachten heeft doorgeslapen, dat ze dan plotseling toch weer ’s nachts wakker gaat worden.

Hoe gaat het verder met Ilse?

Met Ilse gaat het heel erg goed. Vorige week zijn we bij het consultatiebureau geweest en toen woog ze (schrik niet) .... 4780 gram en was ze 56,5 cm lang. Mocht ik nog twijfelen of ik wel genoeg borstvoeding heb, dan kan ik daar nu maar beter mee stoppen. Ze is haar gewichtsachterstand behoorlijk aan het inhalen.
Het in slaap komen overdag is nog wel moeilijk voor haar, maar als daar zulke lange nachten bij gaan horen (die het liefst nog iets later op de avond beginnen) dan hoor je mij niet klagen.
Vol trots kan ik zeggen dat het een heerlijke meid is!

Over papa

Omdat papa altijd de stukjes op de weblog schrijft is het nu mijn beurt om eens een stukje over het leven van papa te schrijven.
Iedereen die papa kent weet dat hij altijd vrij zeker is van zijn zaakjes. Toch heeft hij de laatste tijd al enkele keren terug moeten komen op eerder gedane uitspraken. Is dat even toevallig dat er toch nog één mooie baby op de wereld is gekomen en dat die toevallig ook nog van hem is!
Hij doet het heel goed als papa. Het meeste knuffelwerk doe ik, maar dat komt ook omdat ik iets heb wat papa niet heeft, en Ilse dit erg belangrijk vindt...voeding! Na de voeding vind ik het heerlijk met haar te zitten, haar te troosten bij de krampjes, haar weer te knuffelen, liedjes te zingen totdat ze bijna in slaap valt en klaar is om weer naar bed te gaan. Dat is het voordeel van mama zijn, maar het nadeel is natuurlijk ook dat de nachtelijke uurtjes voor mij zijn.
Maar wat papa allemaal doet moet je niet onderschatten, want wie is degene die regelmatig bij moet springen met klusjes in huis omdat het er overdag niet van komt omdat Ilse wakker is, wie doet de boodschappen, wie kookt er eten en ruimt de boel op, wie voorziet mama van brood ’s ochtends en nog veel meer… Nou???? Ja, dat is papa! Ik heb dus niets te klagen met zo’n super papa. En als hij dan in het weekend lekker met Ilse op de bank zit, dan heeft hij toch ook het recht om met haar in slaap te vallen.
Hij zal dit zelf niet toe willen geven en ook blijven ontkennen maar de foto zegt toch iets heel anders.

Groetjes,
Betty.

- 5 Weken later....

Het is bijna 5 weken na het vorige bericht. Het heeft zo lang geduurd omdat de laatste weken Ilse meer wakker is dan daarvoor, ze meer aandacht nodig heeft en wij als papa en mama mede daardoor wat minder tijd hebben om aan zaken als de weblog te besteden. We beloven dat we zullen proberen weer wat vaker een berichtje hier te posten.
Het is intussen zo lang geleden dat Ilse alweer bijna 2 maal zo oud is als bij het laatste bericht hier op de weblog. We merken dat Ilse de laatste tijd over het algemeen minder last heeft van krampjes, maar op de dagen dat ze er nog last van heeft is dat ook in alle hevigheid.
Ook begint zich intussen iets wat lijkt op een slaap- en eetritme te ontwikkelen. We zijn gestopt met het wekken van Ilse voor het geven van voeding. Daar laten we haar nu zelf voor komen. Mama is ook bezig met het schrijven van een stukje, dat zal hierna ook wel op de weblog verschijnen. Daarin verteld ze nog meer over haar slaapgedrag.
Eén van de favoriete tijdsbestedingen van Ilse is het 'lezen' van een boekje met daarin afbeeldingen van ijssterren. Witte ijssterren op een zwarte achtergrond, of andersom. Steeds wanneer we dit boekje laten zien aan Ilse is het net alsof ze een spannend verhaal leest. Ze blijft er heel gericht en geconcentreerd naar kijken. We gebruiken het vaak als ze tijdens ons avondeten wakker is en haar even wat te doen willen geven. Het fijne is dat we steeds weer dezelfde bladzijde kunnen laten zien, dat heeft ze niet door nog. Door de grote vormen en hoge contrasten kan ze dit goed zien en ze zeggen zelfs dat het goed is voor de ontwikkeling van haar hersentjes.

Hier weer twee recente fotootjes van Ilse.

Deze foto is van nog geen twee weken geleden. Ze is hier net twee maanden oud.

Deze foto is op dezelfde dag genomen als de foto hierboven.

Sander.