- Het gaat zo snel....

Erg kort na het vorige bericht hier op de weblog, waarin ik schreef dat alles na een periode van ziek zijn weer zo goed ging, heeft Ilse bijna 2 weken lang last gehad van regelmatig spugen. Grote golven voeding kwamen terug en het was moeilijk voor te stellen dat ze nog voldoende binnen hield om te kunnen groeien. Afgelopen donderdag stond de afspraak bij het consultatiebureau waar we de bevestiging kregen dat Ilse het prima deed qua gewicht en lengte. Ze weegt nu 6850 gram en is 64,5 cm lang. Ze doet precies wat ze moet doen. Op het consultatiebureau waren trouwens een aantal jongere baby’tjes voor controle en viel het op hoe groot Ilse al geworden is. Iedereen zegt dat de tijd zo snel gaat, en daar werden we er zelf mee geconfronteerd. Was Ilse ook zo klein en baby-achtig 3 maanden terug? Onze meid wordt al bijna 6 maanden en naast die andere baby’s konden we goed zien dat ze al een echt mini mensje is in plaats van een kleine baby. Inderdaad, het gaat allemaal erg snel, maar het is ook wel heel leuk al die ontwikkelingen mee te maken.
Gisteren, op de dag van de eerste voetbalwedstrijd van het Nederlands voetbalelftal op het EK, is Ilse in een oranje shirt en met oranje sokken aan naar de kinderopvang gegaan. Het lijkt te hebben geholpen gezien het resultaat van de wedstrijd.... Misschien de volgende keer in het Azuurblauw naar de kinderopvang als troost voor de Italianen!

Er zijn weer wat ontwikkelingen in de motoriek en gedragingen van Ilse. Met wat ondersteuning van papa en mama kan ze al goed zitten, ze wil zelfs al steeds naar voren buigen om met haar handjes bij de grond te kunnen. Als we haar op haar buikje leggen houdt ze al flink lang haar hoofd omhoog en kijkt ze heel nieuwsgierig om haar heen. Nu proberen we door speeltjes net in haar bereik te leggen te stimuleren dat ze gaat bewegen als ze op haar buik ligt. Ook hebben we haar zien omrollen van haar buik naar haar rug, maar of ze dat bewust doet of dat de vermoeidheid toeslaat….dat laten we in het midden.

Samen lezen bij mama op schoot.

Koppie in het badje.

Papa en mama mogen nu ook wat ‘wildere’ spelletjes doen met haar. Als ze boven ons hoofd gehouden wordt moet ze hard lachen en kan ze er geen genoeg van krijgen. Een ander stapje in de ontwikkeling is dat ze nu ook dingen met beide handen aanpakt en vasthoudt. We hoorden bij de kinderopvang dat ze zelf de fles al vasthoudt. Dit zien we zelf nooit, misschien zelf thuis maar een keer een flesje geven of bij de kinderopvang gaan kijken. De volgende stap is dat ze iets van de ene hand overpakt in de andere. Ook als ze op haar rugje ligt of bij papa of mama op schoot zit is ze enorm geïnteresseerd in haar voetjes. Ze pakt ze beet en speelt er wat mee. Ze is nog erg soepel! (tijdens de yoga lessen vraagt mama zichzelf vaak af waar die soepelheid toch gebleven is in al die jaren)
Ilse krijgt ook interesse in wat papa en mama eten en drinken. Ze kijkt het eten bijna uit onze mond. We gaan over een aantal weekjes beginnen met het bijvoeden met stukjes groente en fruit. We proberen hiermee haar te laten wennen aan de diverse smaken en samen met ons mee te laten eten. We zullen hier nog wel meer over vertellen als het zover is. Waarschijnlijk levert dat ook wel hele leuke fotomomenten op....! (Denk ook eens aan die mooie zwarte hoogglans vloer van ons in de keuken, daar zie je straks alles 2 keer!)

Ter afsluiting twee foto’s van Ilse met de oma’s. Links oma-frankrijk (de helft van oma-opa-frankrijk en die van de gebroken arm), rechts oma-diny (die van het trouwen).

Tot de volgende keer.
Sander en Betty.