- Traantjes laten

Ilse heeft haar eerste traantjes gelaten. Het duurt even voordat baby’s kunnen tranen omdat de traankliertjes zich nog moeten ontwikkelen na de geboorte. Ondanks dat we weten dat het verdriet door de tranen niet plotseling groter kan zijn dan daarvoor, lijkt het toch allemaal veel dramatischer als ze huilt met tranen dan zonder tranen.....
Dachten we onszelf redelijk aangepast en voorbereid te hebben voor de komst van Ilse, lopen we toch nog tegen een praktisch probleem aan. De auto is namelijk te klein. Nu hebben we zeker geen kleine auto, maar bijvoorbeeld de kinderwagen past -met moeite- nét door de opening van de achterbak, en dan passen in het geval van een vakantie bijvoorbeeld onze tassen er echt niet meer bij. Een wat hogere wagen, of een zogenaamde hatchback of station zou een uitkomst zijn. Maar eens even rustig de tijd nemen om wat rond te gaan kijken.
Ik was van plan om in dit bericht te schrijven dat de krampjes en hik-buien aan het afnemen zijn. Maar afgelopen nacht en vanmorgen was het weer flink raak. Zo vervelend als dat het voor ons is (Betty heeft maar weinig uurtjes kunnen slapen), het is nog veel vervelender voor Ilse zelf. Het is duidelijk dat ze er behoorlijk mee ‘in haar maag’ zit, om even een scherpe woordspeling te gebruiken.
Hieronder weer een foto van dinsdag jongsleden. De speen lijkt misschien groot, maar dat valt in werkelijkheid best mee. Haar gezichtje is gewoon nog klein denk ik....

Sander.