- Heerlijk avondje...

Of beter gezegd, een heerlijk weekendje! Tjonge zeg, er lag alweer een flink pak sneeuw afgelopen zaterdag. In ons landje kan het nooit lang zo blijven, dus zondag was de pret alweer voorbij. Maar zaterdag heeft mama de slee in elkaar geschroefd en inclusief de avond hebben we heel wat meters met de slee gemaakt en heel wat afgelachen.
Ilse vind het heel leuk als ze door de verse zachte sneeuw getrokken wordt en zit te hotsebotsen op de slee. Overdag was ze wat minder blij. Toen waren er nog flinke sneeuwbuien met flink wat wind wat er voor zorgde dat de sneeuwvlokken in haar gezicht werden geblazen. En dan was het huilen geblazen en wilde ze naar binnen. Maar goed, tussen de buien door of op een beetje beschut plekje hebben we ons flink kunnen vermaken met sneeuwballen vangen en sleeën.
De andere kinderen uit de buurt waren ook buiten, dus het was één en al gezelligheid. Mama heeft samen met Ilse een paar keer wedstrijdje gedaan met andere kinderen om wie er het snelste was op de slee!

Even poseren voor papa....

Ja, je ziet het goed, mama op de slee!

En toen was het Sinterklaas. Ze heeft in totaal drie keer haar schoentje mogen zetten in de afgelopen 3 weken en gisteren was het zover. Zou Sinterklaas en Zwarte Piet langskomen of niet? Ilse had een tekening gemaakt die ze aan de deur heeft gehangen zodat Sinterklaas zou weten dat daar een kindje woont.
We hebben over de dag verspreid soms tegen haar gezegd dat Sinterklaas niet bij alle kindjes kan komen en dat soms Zwarte Piet cadeautjes achterlaat bij de voordeur, maar dat hij dan wel even hard klopt. En ja hoor, tegen half vijf in de middag hoorden we luid kloppen en Ilse keek op en wist direct wat dat betekende. Terwijl ze onze hand vasthield en zei dat we stil moesten zijn liep ze tussen ons in op haar tenen heel zachtjes naar de voordeur. Toen papa de deur open wilde maken deed Ilse een stapje achteruit. Maar dat was totdat ze de zak en het cadeau zag staan. Eén cadeau pastte niet in de zak dus had Sinterklaas die er naast gezet. En er lag een spoor van pepernoten van de voordeur naar de deur van de trappenhal.
Ilse heeft alle pepernoten opgeraapt en geholpen met het naar binnen tillen van de cadeautjes. Papa en mama zijn ook niet overgeslagen, maar Ilse had toch wel het mooiste cadeau. Namelijk een hele mooie baby-pop die ze al baby Lilly heeft genoemd, naar ons nieuwe konijntje. Ze is een echt moedertje voor de pop, ’s avonds pyama aan, slapen gaan, ’s ochtends kleertjes aan en plasje doen. Baby Lilly kan zelfs huilen, wat voor Ilse een teken is om uitgebreid te troosten. Op dit moment zit baby Lilly in het autostoeltje van Ilse in de auto van mama, te wachten totdat mama klaar is met werken en Ilse gaat ophalen bij de kinderopvang.

Echt plassen op het potje	Onafscheidelijk vanaf nu!

Tot volgende keer,

Sander.

Vers nieuws....

Baby Lilly is baby Lilly niet meer.
Vandaag kwamen we thuis en merkten dat Ilse heeft besloten dat de pop vanaf nu baby Born heet.